Dünyada Son mekân
Dünya keder dertle çilenin yeri
Ayrılık gurbetin hasretin yeri
Vefasızlık, mihnet acının yeri
Son durak Toprağın karanlık yeri
Dar gelir sana salon ve odalar
Bu ev küçüktür, genişini arar
Deniz manzaralımı diye sorar
Son durak toprağın karanlık yeri
Bağ ile, bahçeyle eder iftihar
Mal mülk ganiyse olur çok bahtiyar
Bu hülyayla yatar, onunla kalkar
Son durak toprağın karanlık yeri
Görünür Dünya hoş gayette şirin
Sanırsın senin en sadık can yârin
Hoş geçer hazanla kış bahar havin
Son durak toprağın karanlık yeri
Orhan yazar böyle boşu boşuna
Geçiyor zaman geldim kırk yaşına
Uyan, toprak dökülmeden başına
Son durak torağın karanlık yeri.
Yazan Orhan Yavuz Ejder. Akhisar Manisa(yıl 2002)
