Ceviz Kabuğu
Sükût;
Derin sularda serinlemek misali boylu boyunca
Hayaller!Diyorum kırılgan ve yorgun
Bugünlerde nefes almak,zorunda zoru
Mesela göklere erişsem bir
hani iyi gelecek bana
Nefessiz nasıl yaşayabilir ki insan...
Sizin hiç
Dört yanı mamur bir yalnızlığınız oldu mu?
Adeta bir ceviz kabuğu oyuğunda
haps oldunuz hiç oldu mu?
Kendimle tanıştığımdan beri evet
Gökyüzüne, zemine,tüm insanlara
söyleyeceklerim var;
Hayat hem zor,hem kolay bazı
Bir uçurum gülü kadar cazip
Var ya yolunun üstünde biten papatyayı da
göremiyecek kadar garip insanlar insanlar...
Şimdilik
Bir ceviz kabuğu oyuğunda güya
gömüyorum düşlerimi
Sorup soruşturmayın eşgalimi
Benim bu birbaşınalığım zaten yetti canıma
Ki söylemem sırrımı söylemeyeceğim
Kimbilir hangi asırda
bir arkeleog gelip de bulur bilemiyorum
Şimdilik gömüyorum beni beni...
Öte yandan
Göklerin ebemkuşağı sıcaklığı göğsünde
yetimliğin kurtuluşunu vermek istiyorum
Haşa semalara ilişmek kim ben kim
Medet ummam,bana zerkedilmeyen yazgıdan amenna
Benimkisi bir teselli yaa
Heyhat!Bir ceviz kabuğu içinde
debelenmek varya sevda!
Halbuki kırıp kabuğundan çıkmalıydı insan...
Ey yalnızlık! Ey nakıs düşlerim
Ne kadar da güçlüsünüz
Kocaman bir anıt gibi
tek başına dimdik ayakta
Heyhat;
Sert ve sert kabuğu kırabildim kırabildim
Sonrası hayrola hayrola...
