Yalnızlık
Yalnızlık! seranatlarımı biriktirdim sana;
Etrafıma bakıyorum gözlerimde nem,
Herköşe başında! Diyorum güzide bekleyenim,
Yaralarımı sarıp sarmalayanımsın,
Hem gecem de, hem gündüzüm de,
Sanki ezelden beni tanır gibisin,
Yanıbaşımda sokulmuşsun, ey yalnızlık...
Koyu bir suskunluk kavuruyor etrafı,
Kıdım kıdım bölüyor varsayılan cümleleri,
Ömrümüze yalancı gülüşler düşüyor,
Kardeş, arkadaş, şusu busu yabancı bazı,
Aklımı yitireceğim şimdi diyorum,
Sonra, güzel bir düşünce,
Zihnime gelip gelip gidiyor lâkin...
Ey yalnızlığım!
Demem o ki,
Bir dünya dolusu,
Kocaman yüreğinle,
Şu küçücük çocuk eteğime,
Sevgileri iliştirenim oluyorsun ey yalnızlık..!
Ey yalnızlığım! Kadim dostum benim,
Bakışları güneşe çalan kızım birazda,
Titrekimsi ellerimi,
Uçukumsu pembe kırık hayallerimi,
Cici ellerinle,
Hiç bırakmayanım sen oluyorsun,
Sana nikâhlı nazlı yüreğim,
Ver elini sırlara karışalım,
Güzelim, ey yalnızlığım...
Mehtap YILMAZ
