Efendim
Yokluğun içimde derin bir sızı
Çevirdi yazımı kışa Efendim
Buralar insansız ülke diyarı
Yaban elde kaldık sensiz Efendim...
Yokluğun ördü hüzün duvarları
Sıvadı can evimi yas'ı efkarı
Her yer güneşsiz dünya ufukları
Işıksız kaldık sensiz Efendim...
Eser sensizlikten çöl sıcakları
Savurur şafaklar ardına baharı
Amin'ler konuversin dudakları
Gel,bekliyoruz senelerdir Efendim...
Sen gelince;İçer aşk'ı tan yeri
Kuşatır ay yüzün tüm alemleri
Bir terennüm dem tutar nefesleri
Gel,bekliyoruz ne zamandır Efendim...
Mehtap YILMAZ
