Ben Geldim
Ben geldim Zahit!'
Gurbetin gam eteğinden,
Dünyanın bitmeyen na işlerinden
silkeleyerek bu canımı,
Cana takarak işte geldim,
Adil olmayan herşeyden sıyırarak benliğimi,
Sevabıyla günahıyla ama
Hakça ve Hakça,
Kendim gibi kuşkusuz,
Senin sevdiğin gibi varya
Ben geldim Zahit!
Kurtulup da mülteci bağından çözülerekten,
Ülkem gibi,
Sevinç gibi,
Baharı ömrüne yayarak,
Sırtladığım gönül heybemi ve
bütün kainatı özenle toplayarak,
Kurdu kuşu, yeri, göğü, güzel insanları,
biriktirdim de baştan ayağa ben geldim,
Yüreğimdeki fazlalıkları iliştirerek ihtiyaç sahiplerine,
Günahları yıkayarak duanın rahmet çeşmesinde.
Tefekkür ummanına dalarak öylece geldim!
Gökyüzünden toprağa ağarak
Bak ben geldim...
Dem bu dem,
Mevsimler güze çalar birazdan
Birazdan şarkılar mırıldanır sonbahar neşvesinde
Olsun bahar kokulu bir visal biriktirdim,
Ve doldurarak avuçlarına varlığına doldurarak,
Ve kendimi bildim bileli
Daima hep aynı kararlı,
İçimin mavi yanlarını,
zerkederekten var ya,
Kirpiğimden parmak uçlarıma kadar,
İşte geldim,
Ben geldim Zahit!
Yazdıklarım şiir değil
Değil hayal,
Kanlı canlı ben geldim...
Mehtap YILMAZ