Şiir Tutar

Şiir Tutar

Ve,
İçimin hüznünü hüzün rahatlatır,
Ve ben yine yazarım,
Bu yüzden.
Özum ruhum deruni sözler,
Kalemden kelama düşen inciler,
Gerdanda süsmü?
Bir nimet mi bir ilham bir hazine mi?
Rabbin fazlından yoksa yoksa;
Hüznün kolları suretinde,
Bir intiharın habercisimi,
bende bilemedim...
Ah! bir türkü dolanıp dursun şimdi
Dudaklarımda manalı,
en Seyyidunalısından,
Ey yar,
Söyle gayrı şu türküyü,
Hüznüme merhem olsun,
Olsun ki, hüzün içinde gam_-kederi,
Bir çırpıda alıp götürsün...
Üstad,
Sende bir ilahi mırıldan bana,
Beni Rabbe bildirsin,
İçimin hüznünü hüzün rahatlatır,
Çünkü Rabbim hüzünlü bir kalbin, içindedir,
İyi bilirim,
Ve ben hep yazarım,
Sırf bu yüzden,
Şiir tutar beni...
                   Mehtap YILMAZ