KÂİNAT SENFONİSİ
Kâinatta, meydana gelen her olayın birbiriyle ilintili olduğu müthiş bir ahenk var. Her olay binlerce farklı olayı tetikliyor. İç içe geçmiş sarmal şeklinde zincir halkaları gibi. Bizler zincirin sadece birkaç halkasını görüyoruz ve hayatı bu birkaç halkaya göre yorumlama eğilimine giriyoruz. Hâlbuki hayat bir bütün. Hayatı zaman, mekân veya olay olarak sınırladığımızda onu küçük kesitlere sıkıştırmaya çalışmış oluyoruz.
Hayatta karşılaştığımız bir durumun meydana gelmesi için kâinatta milyonlarca şey senkronize oluyor. Biz var olan durumu kısa bir zaman dilimi, bir mekân ya da olayla sınırlayarak durumu iyi ya da kötü olarak nitelendiriyoruz. Bizi kısıtlayan zihin bariyerlerimizi ortadan kaldırdığımızda ise herhangi bir durum için iyi ya da kötü nitelendirmelerin yapılamayacağını, her şeyin olması gerektiği gibi olduğunu görüyoruz.
Zaman, mekân ve olay bazlı baktığımız için bütünsellikten kopuyor, büyük resmi görmekte sıkıntı yaşıyoruz. Hayatın belli bir zaman diliminde istediğimiz bir şeyi başka bir döneminde istemememiz, olmadı diye üzüldüğümüz şeylere birkaç yıl sonra sevinmemiz gibi durumların hepsi aslında zamanı parçalara ayırmaktan kaynaklanıyor. Zamana bütünsel bakmadığımızda o esnada o şeyin olması gerektiğini düşünüyoruz hâlbuki zamanın ilerleyen kesitlerinde yine aynı şeyin olmaması gerektiğini düşünüyoruz. Bu gibi durumlar zamanı bütün olarak irdelemek gerektiğini gösteriyor. Mekân içinde geçerli bütünsellik. Bir bölge sınırları içinde vukuu bulan bir olay dünyanın çok farklı bir coğrafyasını etkileyebiliyor. Olaylara da bütünsel bakmamız gerekiyor. Kâinatta kelebek etkisi diye bir şey var. Bir yerde bir kelebeğin kanat çırpışı başka bir yerde bir fırtınaya sebep olabiliyor. Bu muazzam bir etki. Evrendeki düzene göz ucuyla baktığımızda bile bir olayın bambaşka birçok olayı etkilediğini görüyoruz. Örneğin ayın hareketlerinin evrendeki birçok doğa olayını tetiklemesi hatta bu hareketlerin insanların psikolojik durumlarını dahi etkilemesi gibi. Doğa insanla entegre hatta kainattaki tüm varlıklar birbirleriyle entegre. Biz bu entegrasyonun küçük bir parçasına bakıp durumları etiketliyoruz.
Evrende muhteşem bir denge ve işleyiş var. Biz bu hız çağında durmayı, yavaşlamayı ve izlemeyi unuttuk. Bir akışın içindeyiz, akışı izlemek kainattaki senfoniyi görmemizi kolaylaştıracaktır. Senfoniye eşlik edebilmek ümidiyle..
