Sen meçhule giden bir yolcuydun,
Her köşe başında bekledim seni,
Hayalini solukladım,
Hazrola durdum
bütün aşk meydanlarında,
Ama sen bilmedin,
Hatrımı sormadın uzun zamandan beri,
Korkmalıydım,
Sevincin üstüne basıp geçmişti birileri,
Beri durmalıydım bu keşmekeşlikden
Sen! yolcuydun öteleri susuyan
Gitmelere hevesli
Yollara sevdalaydın çünkü
Ben bir hancıydım
Aşk yolcusunu bekleyen
Bir kış günü aylardan kasım'dı
Sevda titrekimsi ağıyordu Ege'de
Can kırıklarım içten içe büyüyordu
Metanetliydim,
Yollar mutlaka getirecekti yitik ne varsa
Sevda ve sen nasılda akıyorsunuz içime
hücre hücre
Ben bir hancıydım
Aşk yolcusunu bekleyen
Uzak diyarlardan gülümsemeye çalışan
Sabra sevgiye sevdalı bir hancı'ydım
Sevdalıların yakasına umudu iliştiren
Bir gönlün şahikasıydım,
Buluşturmayı isterdim
Yolumu hancısıyla
Ben bir hancıydım
Ne yolcu kaldı, ne vuslat, ne de bende hâl
Gün olur teninde ki aşk, seni yollara sürdüğünde
Senin de bensiz olamayacağını
Veyahut
Bu şiiri anladığında
Kana boyanmış bu beni anlayacaksın
Mehtap YILMAZ
