Gülüm!
İnsan insanın olurmuş ya kurdu
Amma;Şefkatin dili sevi yurdu
Sözümü iyi belle mânâ oku
Ben ne günler gördüm geçirdim gülüm!
Tafra yapıp durma rahat vicdanım
Bir kul'u sırtından vuran olmadım
İnsanı can bildim hep omuzladım
Güneşi gördüm,umut içtim gülüm!
Asma artık yüzünü hayat aksın
Ellerin arasından huzur yağsın
Sevdayı namus bildim artık ağlamasın
Yumdum kirpiğimi,bahar gördüm gülüm!
Hayat kısa günün çeyreği kadar
Zaman su olup üzerinden akar
Bir bakmışsın keşkelerin canı sıkar
Kılı kırk yaracak mizan var, gülüm!
MehtapYILMAZ
