Gelmedin
Deyemedim ah zülfün teline
Oysa kendisiydin taa uçurumun
Velhasıl mesafeler umarsız yorgun
Dertler coşup tufan oldu gelmedin...
Bilsen kaç bahardır tam altı güzdür
Kâh yanıp yanıp kâh söndüğümdür
Kâh umutlanıp,o an güldüğümdür
Günü güne ekler oldum gelmedin...
Gözden ıraklarda olsaydım belki
Kaf dağı kovuğunda doğsaydım belki
O zaman kitlerdim herşeyi kalbimi
Ki zan ümidi besleyendir gelmedin...
Oysa dağ dağa kavuşurmuş,yalan
Balık kavağa mı çıkarmış,yalan
Meğer nasıl da aciz imiş insan
Bekleyişler çok hırpaladı, gelmedin...
Varsın olsun bu kalb kavrulsun ser'de
Zaman taradı aklarımı yerine
Gemileri yakıverip de gelmedin
Ah!Meçhule gider gibi,gelmedin...
Mehtap YILMAZ
