Eylül
Kalk gidelim yüreğim,
Kaygılanma , isyanlanma sakın ola
Ansızın yağan bir yağmur misali
gidelim.
Hazan üstüne hazan, firkât üstüne firkât bırakıp
savuşalım.
Bendenizin gönlü öksüz,
Ve,
Gönlü sonbaharlara çalar biraz da,
Bu yüzden ne de yakışıklı durur hazan üzerimde.
Ki baharlar neyimize
Güz dururken...
Kalk gidelim yüreğim,
Sessizce bu defa, bu defa öyle bir gidelim ki,
Ay bizi kıskansın, kıskansın kuşlar durduk yere,
Ne alımlı bir gidiş dir bu ne tılsımlı...
Ve dahi şehrimin her köşebucağı,
İç çekip imrensin mevsimler bile,
Hasret simalı hazanın, kızıl saçlı kızı,
Eylül imrensin.
Ayrılık görsün ömründe bir kere...
Heyhat! Savunduğum kaç vuslat darda kaldı,
Hazanın akrep ve yelkovanında tutuklu kaldı,
Zaman ve mekân...
Gelip gelip gitti oysa kalbim kalbine
kaç say yaptı kendimden.
Bilmiyor ki...
İçimdeki benin gönlü öksüz,
Gönlü sonbaharlara çalar biraz da...
Ey yüreğim kalk gidelim,
Toparlan,
Bak önümüz eylül,
'Git' diyor buralar eyvah!
Müjdeler yurdunda bize de yer, bir odacık, bulunur mu ki...
Yoksa...yoksa...
Mehtap YILMAZ
