Bekle

Bekle

Ey yalnızlığım! Kapı komşum benim,
Tut hadi ellerimden,
karışalım karanlıklara...
Öpüyorsam alnından,
zamanede bir hal var,
Ey yalnızlığım!
Hani en sevdiğinden ayrılmışsındır,
Hani en çaresizliğinde
bir çıkış yolu aramak gibi,
Dahası neler var heyhat!..
Yaklaştıkça yaklaşamadığın ne izler,
Göğsünde düğüm, nice susuşlar var,
Ümitler de var öte yandan,
Kaderimiz bir bizim ey yalnızlığım...
Ey yalnızlığım! iyi dostum benim,
Şimdilerde ikbaline karanlıklar dem vuruyor,
Bir gün aydınlanacak
bu esrar-ı sükut,
Bu çıkmaz sokaklar,
düze çıkacak bir gün,
Gecenin bittiği yerden,
Yeni ufuklar gelecek her yeni seherde,
Ve dağılacak alaca karanlığa dair ne varsa,
Yalnızca birkaç sabahı bekle,
Umudun olsun.
                                                             Mehtap Yılmaz