Ana-Dolu/Akhisarlıyım demek!
Telefon acı acı çaldı.
Karşımda, kız kardeşim.
"Ağabey ben sizde kalayım. Akhisar daki evimi, kardeşimin boş olan müstakil döşeli kaloriferli Bahçeli evini, deprem mağduru aileleri yerleştireceğim."
Ağlamaklı.Dondum,kaldım.
Burası ,ANA - dolu.
Yürekler sevgi dolu.
Kanatlanıp Maraş a ,Hatay a gideceklerle dolu.
"Anneciğim zıbınımı ver, battaniyemi ver "diyen bebelerle dolu.
Akhisar Spor Salonu, yardıma gelen sıcak kalplerle dolu.
Yığın yığın koliler ,harar çuvallar omuzlarda. Tırlara doldurulmakta.
Kardeşlere ,bacılara ,yarene gitmeye hazır .
Arkadaki sırada ,genç kızlar eşyaları ayırmakta,paketlemekte ,yorulmak ne kelime .
Gönüller;sevgi yükler gibi hazır .Startı bekleyen Tırlara dolmuş.
Akhisar ımı hiç böyle ,kadınlarımızı hiç böyle görmedim.
Anadoluda topçuya cephane gönderir gibi heyacanlı ağlamaklı buruk.
Gururluyum ,Akhisar lı demek buymuş .Dayanışma, demek buymuş.
Sizleri kutluyorum; bacılarım kardeşlerim dostlarım.
(Bugün,bebeği sırtında top mermisi taşıyan bacımı gördüm.
Bugün ,eşeğine erzak ve giysi sarmış ,yükünü emanet edeceği yeri soran analı kızlıyı gördüm.
Bugün sarı öküzü gördüm, garpdan şarka gitmeye hazır.
Bugün ,Anadolu nun bağrından kopup İzmir Vali konağına Türk bayrağını dikmeye gelen Memed imi gördüm.)
Bugün ,soğan çuvalını yüklenmiş baba,annesinin kolunu çekiştiren battaniye kolisini ben taşıyacağım diyen bıcırı gördüm.
Genç kızları,genç erkekleri,bastonla yürüyen ihtiyar delikanları hedefe koşarken ,geç kalmadan emaneti teslim etmeye hedeflenenleri, yüreğimi çiğneyip geçmesini istemliyerek gördüm.
Enkaz altındaki ve üstündeki deprem mağduruna el veren el ,ne mübarek el!
O , Yaradana uzanan el!
10.02.2023
