Gitme
Seninle bahardır bahçem gülistan,
Gidersen yazımı eylersin hazan,
Bil ki, her geçen gün olurum ziyan,
Özledikçe sararır yüzüm gitme.
Perişan eyler gurbetin halleri,
Dinmez çoğalır içinin ahları,
Eser bir acı yel, büker belini,
Tenim kuru dal gibi düşer gitme.
Dayanmak çok zormuş sensiz her güne,
Canından can çekilir zerre zerre,
Kim bilir yarına çıkmam belki de?
Yerle bir olur bu bedenim gitme.
Yokluğunla güz olur bahçem hazan,
Ömrümü hazanla yakıp da gitme,
Sen gidersen berbat olur bu canım,
Tenimi toprağa sarıp da gitme...
Mehtap YILMAZ
