Can gülleri
Bir seher vaktinde,henüz gün ışırken
Kasvet yüklü rüzgârlar,bahçelerden
Heyhat!Nasıl da esip geçti,üzerinden
Can güllerimin,buzkesip de öylece...
Ötede gezinen,şu ayak sesleri meğer
Gönlümde üşüyen,güllerin aksiydi
Bahçelerde açan,her renkten çiçekler
Bir başka baharlara göçtüler şimdi...
Gün olur,atar kalbi şehrin,sızı diner
Elbet,sayılı günler öyle çabuk geçer
Ova,vadi,yayladan coşar nehirler
Can gülleri,nefes içer,içer heyhat!
Mehtap YILMAZ
