Ah Eski Dostluklar

Ah Eski Dostluklar

Ah eski dostluklar deyip durur her  kes  

Ah eski komşuluklar nerde der her kes  

Ah o eski akrabalarım der her kes  

Yudumlar derununa tatlı bir nefes  

Ah eski arkadaşlar candı der her kes  

Ah eski teyze dayı bibi der her kes  

Ah eski emmi yenge bacı der her kes  

İçini kaplar rayihalı bir nefes  

Ah eski arefe bayramlar der her kes  

Ah eski düğünler dernekler der her kes 

Ah o eski lezzetler tatlar der her kes  

Andıkça kaplar içi, ferah bir nefes  

Bunları diyen, biraz kendine baksın  

Üzerine çöken tozu kulu atsın  

İçinde Haset kini nefreti atsın   

Yatağına yatınca huzurlu yatsın  

Ben nasıl bir komşuyum kendine baksın  

Dostlarını arasın hem hasretle ansın  

Yapamadığı sıla-i rahme yansın  

Nefsine bir ah deyip hesaba çeksin 

  Derler ki mekân mekinle kıymetlenir  

 Salihler varsa dünya çok değerlenir  

İrfan sahibi bolsa mekân şenlenir  

 Bu fani dünyadır der, herkes söylenir 

Bu günün emmi dayı yengesi sensin  

Komşusu yareni hem ahbabı sensin  

Ay Güneş Dünya aynı, değişen sensin  

 Mutlak ölümü tadacak nefis sensin  

 Orhan derki dünyaya bulma bahane 

Öyle bir ömür yaşa sanki pirane 

Gönül sarayını da etme virane  

Akil İnsan ol,  sakın olma divane .     Yazan Orhan Yavuz Ejder- Akhisar- Manisa.