Buruk Cümleler
Kalbim
Yalnızlığın altın çağını yaşıyor
ince ince bir sızı akıp geçiyor damarlarımdan
süzülerk gözlerimim çukurlarından
Balkanlara değin taa,kıvrım kıvrım nehirleşen
Tüm coğrafya da adını duyuruyor
Buz kesiği üşüten bulutlar sarıyor
omuzlarına bir kulun...
Kalbim
Gurbetliğin cenderesinde kayboluyor
Unutulmuş bütün hücrelerim
harabelikte
Gece aysız gündüzler alaca
Kediler miyav miyav demiyor
ki Çocuklar öksüz büyüyor
ki Kadim bir yalnızlık çöreklenegelmiş usulca
Ruhumun devriminde buruk cümleler var...
Ve
Gurbet şarkıları duyuyorum
Şakağımda yankılanıyor
millerce ötelerden
Bu gelen büyük göçün ayak sesleri
Ruhumu allak bullak eden bir veda devleşiyor
Deviriyor sarayını bir sultanın...
Mehtap YILMAZ
