Anılar

Anılar
Sonbaharla inen kızıllık etrafı bürüdü
Yapraklar dallardan  gazelleri düşürdü
Kuşlar gagasında göç duygusunu taşırken 
Gönlümün şehrinde  yalnızlıklar görüldü.

Canözüm oldu bir yılgın tenhalık arta kaldı
Kaldırımlar izlerinden eser bırakmadı
Akşamın karanlığı sessizce çökerken 
Gönlümün efkârından çokça bahtlar yazıldı.

Sensizlikle sinen geceler nasıl bir his'di?
Ne oldum delisi sessizlikler devleşti
Gözlerim anılardan yerleşke çizerken
Gönlümün öz'ünden ser'ime gizli yaş değdi...
                                    Mehtap YILMAZ