ZÜLFÜYAR

Zülfüyar

Sinemi deldi apansız yokluğun

Gecelerimi yakıp da har eyler

Her geçen gün yüzüm daha soluyor

Zülfüyar her halimi zayi eyler...

Günümü sorma sanki öksüz gibi

Gecemi sorma evsiz barksız gibi

Susamış kuruyan topraklar gibi

Zülfüyar içim dışımı çöl eyler...

Söyleyemem ki gitme kal diyemem

Dizimi döver döver çığıramam

Bilmem hangi İl'e sürem ben beni

Beni kendime bırakma Zülfüyar

                                           Mehtap YILMAZ