DÜĞÜM

Düğüm

Öyle ki nicesin gelip geçer bu haneden

Kalp gözü âmâ olan, ne bilsin hâl halinden

O dem düğümlerin en körü sarınca sineden

Binbir elem doludizgin ten evimden can gider...

Sormayın hali perişanını ki sormayın

Dünya dursa dillerim lal söylemem sormayın

Bu sevda beyhude, gidin sebebin sormayın

Iradı talihim, sıkıntı alır beni gider...

İstemem derde deva bir kul'a feda bu canım

Yar tas'ından doyduğum meğer zehrimiş tattığım

Bu hâl ile hoşmuşum, bilmez dumanlı başım

Tütmez baca içten yanar yanar da kül gider...

Kuramadık taa yürekten aşkın köprüsünü

Tutamadık kavilleşip de sevda sözünü

Bir gün olsun şikayet etmem inan özünü

Kendi kendimi yerim, bu can kan revan gider...

                                                                Mehtap YILMAZ