AĞLAMAK

Mehtap Yılmaz

29 Mart 2021 Pazartesi 11:13

Ağlamak

Zaman durağan mütemadiyen,

Ortalık güz renginde,

Her yer susmuş,

Her yer sarı hüzün,

Gün gelir; kırılgan bulutlar dağılır,

alabildiğine değişir herşey,

Şimdilerde soğuk esse de birazcık rüzgar

İkbaline bir güneş doğar pencerenden,

Sımsıcak değer omuzlarına

Dağılır zifiri karanlıklar,

Heyhat!

Gök; mavi,

Toprak; ana,

Kucaklaşır insanlar

ebem kuşağı misali,

Hele bir nevbahar gelsin,

Uzansan yıldızlara değecekmişsin gibi,

Artık tutamazsın içindeki o masum

çocuğu...

Kimbilir!Görecek ne güzel günler, muştular var,

Tan öteleri her mevsim taze bir bahar,

Umut; göz bebeklerin senin,

inanç; yanıbaşında

Bir rüya cenneti göreceklerin var

ağlama...

Mehtap YILMAZ