Yürek çağrısı
Gece! Çığlıklarımı sakladım sana;
Gökyüzüne bakıyorum ilkin
Her yer karanlık
Ay ışığı sen ben birde hicran
Yıldızlar! Diyorum inci tanesi gibi,bir arada ve mutlu
Bizimde düşlerimiz çalınmış tatlı uykulardan ey gece!
Yarım kalmış bir yanım yarım kalmış ezgiler
Uçan bir turna gördüm sabaha erişmez
Onunda kanadı kırık
Oyuncağı alınmış çocuklar gibiyiz şimdi
Hüzünler payımız olmuş...
Koyu bir suskunluk kavuruyor geceyi
Ruh bedeninden çok uzaklarda
Sırtlamışta heybesini ardına
Düşmüş yolculuklara yitiğini bulma uğruna
Zaten uykular firari,annemde yok yanımda
Avutamıyorum bendeki bu beni
Bu akşam dermanım oluver ey gece!
Gece! Bir sarartı değiyor bahçeme güller kuruyor
Bir gül soluyor, bülbül derde düşüyor eyvah!
Güller üşüyor yaz mevsiminde
Bahçeler tarumar…
Durmayın gayrı ısıtın beni akşamlar
Isıtın beni yıldızlar, dolunaylar
Isıtın beni uzaklarda bir el, o hayal
Isıtın düşlerimi
Bu akşam vuslatım oluver ey gece!
Ey nazlı hicran!
Şimdilerde yürek dehlizleri geçit vermiyor
Zaman gebe zamansızlıklara
Dinle bugün çok ötelerde
Aslında aynı hedefe sığınmaktayız sevgili.!.
Bir o kadarda dikenli yollarda ilerlemekteyiz
Bizi buluşturan dolunaydır gayrı
Seyran ediyoruz gökyüzüne, belki de her gece
Ve hatıralarımda;
Sabah erken günaydınımdı
Akşamlar yüz görümlüğüm
Yürüdüğüm kaldırımlar özeldi deyip
Görenler olmadı deyip
Bir hayal gelip geçer usumdan ey gece!
Sevgili.!.Yüreğim ömrüne perçinlenmiş iken tam da
Seni kendim gibi bilmişken tam da
Ayrılık acısı apansız sarıveririr
Bu neyin nesi sevda!
Cehennem gibi yanar şimdi ruhlarımız
Sen farkında değilsin sevda
İçinde ki seni al da gel
Kalbim serin sularında
sönmeli hicran bir bakıma...
Veyahut
'Asılsızdır sevmeler' fermanı iletsin de gönlünün sultanı
Okurum öpe koklaya başım üstüne...
Şimdi ey akşamlar! Ey susmuş gece!
Niyazımı semalara salıver gitsin
Yüreğimin çağrısını ortak oluver gitsin...
Mehtap YILMAZ
