Vuslat

Vuslat

...ve çok üzüldü bu aşk.
İstemesemde, istemesemde üzmek, lakin,
Kaderdi vuslatı bizi terkeden,
Sen ben, ve ben sen olmuşken,
Varsın olsun ayrılık içinde ayrılık ne çıkar,
Firkat içinde bile yaşanmaz mı ki! Oysa vuslat,
Hem de en koyusu, sen bilmezsin şair!
Ayrılır mı? Bir sübyan anneden ve,
Gökyüzü hiç koparılır mı? yeryüzünden...
Zahitler arasında gezinirken duymuştum;
''Aşk yanmaktır, sevmektir, ibadettir, gönlün evidir,
Vuslat geldiğinde bu üçü de yuvayı terkeder''...
Ne vuslat gelsin, ne aşk gitsin,
İstemem, can özcanından ayrı gezsin,
Ah! Şair..! mütemadiyen çok üzüldü bu aşk...
                                                               Mehtap YILMAZ