Varlık Hayaldir
Bir mahallede karşı karşıya iki komşu
Çok hoş geçinirlerdi vardı güzelce huşu
Osman beyin vardı görkemli güzel villası
Ruhi bey onun komşusu fakir yoktu parsı
Villanın güzel bahçesi vardı şelalesi
Enva -i çeşit ağaçlar gül dolu hanesi
Sabah erkende gelir kumru bülbül sesleri
Rayihalar yayılır misk u amber nefesi
Zümrüt yeşiliydi sanırsın cennet köşesi
Elvan renk çiçeklerin, bulunurdu zümresi
Ruhi beyin üç gözlü mütevazı yer evi
Bu villanın tam karşısında garibin evi
Ruhi beyle Hanımı kalkar seher vaktinde
Kılarlar sabah namazı, ezan saatinde
Hazırlardı sofrayı, olunca kuşluk zamanı
İhtişamlı bahçenin görünürdü her yanı
Ruhi ve hanımı zevkle seyreder bahçeyi
Dinlerler Kuş sesini çeşit çeşit nağmeyi
Meltem esince, gül kokusu sarar evini
Ruhi beyle hanımı, yaşarlardı zevkini
Her gün temaşa eder çiçekle gül rengini
Çok güzeldir, bulamazlar bu yerin dengini
Villanın sahibi Osman Bey sabah kalkınca
Sırtında tulumba bahçeyi sarmış karınca
Ağaçları iyi ilaçlar kendi kanınca
Çiçekleri sular bitkiler suya kanınca
Bir elinde çapa diğer elinde testere
Komşusu Ruhiye işi göstere göstere
Osman çok gayretli çalışır akşama kadar
Yorgun bitap düşer, kalkamaz sabaha kadar
O güzel bahçenin bir gün keyfini süremez
Sakin kafayla o bir fincan kahve içemez
Telaşlı idi ne olur yarın endişesi
Düşündükçe bunları kalmazdı hiç neşesi
Ruhi bey bir gün dedi komşu edeyim yardım
Senden çok bu Has bahçeden ben nimet aldım
Osman Bey ona kızdı, bu bağ benimdir komşu
Söylediğin bu lakırdılar sence hiç hoş mu?
Gözüm gibi bakarım elletmem hiç kimseye
Yatırdım buraya hem de ne büyük sermaye
Yıllarca Ruhi sürdü bahçenin sefasını
Osman beyde çekti o kadar zor cefasını
İkisi de öldü sardık belediyenin kefenine
Aynı cenaze aracıyla gittik mezara defnine
Orhan bu fani Dünyanın endamına gel de aldanma
Varlığa çok bağlanma bu bir gölgedir sen baki sanma.
