Düğüm
Öyle ki nicesin gelip geçer bu haneden
Kalp gözü âmâ olan, ne bilsin hâl halinden
O dem düğümlerin en körü sarınca sineden
Binbir elem doludizgin ten evimden can gider...
Sormayın hali perişanını ki sormayın
Dünya dursa dillerim lal söylemem sormayın
Bu sevda beyhude, gidin sebebin sormayın
Iradı talihim, sıkıntı alır beni gider...
İstemem derde deva bir kul'a feda bu canım
Yar tas'ından doyduğum meğer zehrimiş tattığım
Bu hâl ile hoşmuşum, bilmez dumanlı başım
Tütmez baca içten yanar yanar da kül gider...
Kuramadık taa yürekten aşkın köprüsünü
Tutamadık kavilleşip de sevda sözünü
Bir gün olsun şikayet etmem inan özünü
Kendi kendimi yerim, bu can kan revan gider...
Mehtap YILMAZ
